Gister avond ben ik weer terug gekeerd uit Zwitserland, hier had ik op maandag ochtend het fietsparcours van de Powerman Zofingen verkend. Maar dat was niet de reden dat ik naar Zofingen was afgereisd. Net als vorig jaar stond ik op zondag aan de start van het Zwitsers kampioenschap duathlon. Vorig jaar eindigde ik als 1e bij de U-23 en 6e overal. Ook dit jaar stond er weer een sterk veld aan de start met oa; Wim Nieuwkerk en Olympiër Reudi Wild. De wedstrijd was er een met meerdere wissels; 4L-14F-4L-14F-4L.
Na de start liepen Wim en ik op vooraan in de kopgroep, na een ronde van 2km viel de groep uit elkaar en moest ik passen. Als 8e liep ik de wissel in, samen met Wim. Op de fiets twijfelde ik nog even over mijn wedstrijd, ik lag iets verder naar achter dan gehoopt. En ook de fietsbenen voelde niet meteen perfect. Na een paar kilometer kwamen deze toch tevoorschijn en schoof ik op naar voren.
De tweede run liep ik behouden, ik wist dat het tweede fietsonderdeel belangrijk zou worden. De kopgroep van de eerste run was intussen opgesplitst in 2 groepjes van 4 atleten, met mij in de achtervolgende groep. Op de fiets voelden de benen nog goed. Op het klimmetje versnelde ik weer een keer en reed bovenop meteen door. Hierdoor lag ik op kop van ons groepje. Tijdens de afsluitende 4km trok meteen door om mijn achtervolgers verder af te schudden. Als 5e overal op het nationale kampioenschap passeerde ik de finish en later bleek ik wederom als 1e bij de U-23 te zijn geëindigd. Uit mijn tussentijden bleek dat de wedstrijd goed gepland was, elke fietsronde reed ik even snel en ook de laatste 4km lopen waren sneller dan de middelste run. Wim Nieuwkerk bleek later te zijn gediskwalificeerd, hij mocht de wedstrijd wel afmaken maar werd later uit de uitslag geschrapt.
En zo stond ik samen op het podium met Olymipisch kampioene triathlon; Nicole Spirig, winnaar bij de vrouwen en Olympier Reudi Wild, winnaar bij de mannen.
RSS Feed